Goodbye Ghana...
Blijf op de hoogte en volg Jolien
31 Juli 2012 | Ghana, Bolgatanga
--Scroll down for ENGLISH-- --Scroll down for ENGLISH--
--Scroll down for ENGLISH-- --Scroll down for ENGLISH--
Hallo allemaal!
Inmiddels ben ik een kleine week terug uit Ghana. Het was een kort en druk bezoek, vandaar dat ik niet eerder een verslag heb geplaatst.
Het was een bijzonder bezoek omdat ik wist dat het voorlopig de laatste keer zou zijn, maar vooral ook omdat mijn ouders er waren. Sinds het jaar 2000 kom ik thuis met verhalen over Ghana, Bolgatanga en mijn Ghanese gastfamilie. En nu hebben ze het met eigen ogen kunnen zien en meemaken!
Maar eerst over mijn onderzoek. Tijdens dit bezoek wilde ik een aantal zaken regelen rondom de vragenlijsten die worden afgenomen op een aantal scholen in Bolgatanga. Zowel voor als na de seksuele voorlichtingslessen die de Youth Harvest Foundation Ghana geeft krijgen leerlingen mijn vragenlijst. Ik analyseer de antwoorden vooraf om een beeld te krijgen van het begin niveau, en vergelijk het met de antwoorden achteraf om het effect van de lessen op de antwoorden te kunnen meten. Inmiddels heb ik 141 vragenlijsten mee kunnen nemen, dus het begin is er! In september beginnen er weer nieuwe klassen met de voorlichtinglessen en zij krijgen ook weer de vragenlijsten. De coordinatie is niet eenvoudig, en heb ik uitgebreid besproken met de youth center coordinator van YHFG. Ik hoop dus in de komende maanden nog een paar honderd vragenlijsten te krijgen voor mijn onderzoek.
Verder ben ik met Samira (mijn Ghanese contactpersoon uit Gambibgo)meegeweest naar een school waar zij nu in opdracht van de YHFG seksuele voorlichting geeft. Goed om dit weer mee te maken, en te horen welke vragen jongeren hebben. Maar ook om te ervaren hoe lastig het soms is om de aandacht van de jongeren vast te houden. De les begon om 15:30 uur, en de jongeren waren best moe want ze hadden er al een hele schooldag op zitten. Er liepen steeds jongeren in en uit omdat ze eigenlijk ook verwacht werden op een plotseling georganiseerde andere bijeenkomst van de school, vervolgens moesten ze hun avond eten ergens gaan halen, en een deel wilde snel gaan leren omdat ze bijna examen hadden... Iedere keer als Samira vroeg of de leerlingen echt nog geinteresseerd waren en of ze moest doorgaan, reageerden de jongeren positief, ze wilden deze lessen echt graag! Alleen ze hadden steeds ook andere verplichtingen waar ze niet onderuit konden.
Staat genoteerd als discussiepunt voor mijn vragenlijsten.... Want als je alle lessen aanwezig was, en je scoort laag aan het eind, kan het natuurlijk zijn dat je tijdens de lessen heen en weer aan het lopen was, eten moest halen o.i.d. waardoor je de lesstof niet eigen gemaakt hebt.
Een bezoek aan Gambibgo op het echte platteland mocht natuurlijk ook niet ontbreken deze laatste keer! Samen met mijn ouders ben ik daar heen gegaan, en we werden zeer gastvrij onthaald door de chief en zijn familie. We zijn naar het stuwmeer gelopen; de trots van de gemeenschap. En vervolgens naar de school, want daar ging het gebeuren: mijn ouders zouden allebei twee keer een half uur les geven op de Junior High School. De vorige keer toen ik op de school seksuele voorlichting heb gegeven vroegen ze of ze niet vaker buitenlandse leraren te gast konden hebben. Dus hier waren ze, mijn vader een lesje geschiedenis en mijn moeder een lesje Frans. Het duurde even voordat de juiste Ghanese leraar wist wat er stond te gebeuren, maar toen duidelijk was wat er ging gebeuren stormden de leerlingen de lokalen in. De leerlingen luisterden aandachtig en deden enthousiast mee met vragen over Afrikaanse landen en Europa, en ze hielden zelfs korte gesprekjes in het Frans (Bonjour, Bonjour, Ca va? Ca va bien. Au revoir). Want je zou zomaar iemand uit Franstalig buurland Burkina Faso tegen kunnen komen!
Een van de hoogtepunten was de laatste zondag. Samen met mijn Ghanese gastfamilie in mooie kleren naar de kerk. Aan het eind van de dienst werd ik samen met mijn ouders door mijn Ghanese gastvader voor in de kerk werd geroepen. Hij vertelde aan de honderden mensen die in de kerk zaten dat het contact bijna 12 jaar geleden in 2000 was ontstaan tijdens het uitwisselingsprogramma waar ik aan deelnam, en dat ik steeds terug kom. De hele kerk klappen, want ze vonden het helemaal fantastisch dat mijn ouders er nu ook waren!
Na de kerk heeft mijn moeder ruim 80 Nederlandse pannekoeken staan bakken voor alle kinderen in het Next Generation Home! Maar die gingen ze niet zomaar opeten, eerst zouden de kinderen ons een dansoptreden geven. Dat was geweldig! En ik realiseerde me dat ik sinds 2007 kinderen heb zien binnenkomen bij het Next Generation Home (straatkinderenproject), en dat een deel van hen nu voor me stond: naar schoolgaand, gezond, stralend en dansend met een veilige toekomst voor zich! En er werd niet zomaar gedanst, er was een choreografie bedacht op moderne muziek, traditionale muziek en natuurlijk het populaire AZONTO! En aan het eind mocht aunty Jolien ook even laten zien wat ze er van kon....
Na alle dansinspanningen genoten de kinderen van de pannekoeken, iets wat de meesten nog nooit hadden gegeten!
En toen kwam het afscheid, de laatste keer op fiets, de laatste keer bij de YHFG, de laatste keer bij Adeline achterop de motor over de markt, de laatste keer rijstballen met pindasoep, de laatste keer douchen met een emmer (dat had het waterleidingbedrijf niet hoeven doen hoor, het water mijn laatste twee dagen afsluiten...), en de laatste keer onder mijn muskietennet in de kamer met mijn drie roommates Mummy, Ruth en Johnny... I will miss you all!
Ik wil iedereen bedanken die mij in Ghana heeft geholpen met mijn onderzoek! Ik ben hen heel erg dankbaar!
Vanaf nu vol gas op de analyse van mijn resultaten en de volgende artikelen!
En.... one day... I'll be back!
--ENGLISH-- --ENGLISH-- --ENGLISH-- --ENGLISH-- --ENGLISH--
Hi everybody!
I'm in The Netherlands again for almost one week now. It was a short and busy visit, that's why I could not publish my weblog earlier.
This visit was special, because I knew this would be my last visit for a long time, but also because of my parents who came to Ghana. Since the year 2000 I come home with stories about Ghana, Bolgatanga and my Ghanaian hostfamily. And now they have seen and experience everything by themself!
But first about my research. During this visit I had to take care of the coordination of the questionnaires that will be carried out at schools in Bolgatanga. Before and after the sex education lessons the Youth Harvest Foundation Ghana gives the students the questionnaire. I analyze the answers before they get the education to measure their beginning level, and I compare it with the answers after following the education to measure the effect of the education. I have now 141 questionnaires, so that's a goo dstart! In September new classes start with the education, and they will also fill n the questionnaires. The coordination is not easy, and I the youth center coordinator of YHFG and I spoke about it into detail now. So I hope to get a couple of hundred questionnaires for my research.
Next to that, I joined Samira (Ghanaian contact person from Gambibgo) to the school where she carries out sex education for the YHFG. Good for me to experience this again, and to hear the youth's questions. But also to experience how difficult it is to have the youth's attention. he les started 3:30pm, and they were quite tired of the whole school day. Youth walked in and out because they were also expected at a different school meeting, they had to go to collect their food, and part f them wanted to leave to study for their exams.... Every time Samira asked them if they were interested and if she had to continue the youth reacted positive, they wanted these lessons! Only they had also other duties they could not refuse.
This is noted as a discussion point for my questionnaires.... Because if you are present all the lessons, and your results are low at the end, it is possivble you were walking in and out during the lessons, or collecting your food, as a reason for the low results.
A visit to the rural area of Gambibgo had to be included this last visit! Together with my parents we went to Gambibgo, and the chief and his family received us with great hospitality again. We walked to the dam; the pride of the community. And we went to the school, because there it was going to happen: my parents were going to teach at the Junior High School, two times half an hour. During my last visit I educated sexual and reproductive health, and they asked me then if they could have more foreign teacher. And here they were, my father a lesson history and my mother a lesson French. It took some time before the Ghanaian teacher knew what was going to happen, but when it became cleard the children ran into the classroom. They listened carefully and participated with excitement in questions about African countries and Europe, and they did short conversations in French (Bonjour, Bonjour, Ca va? Ca va bien. Au revoir). Because in theory it is possible to meet somebody from French speeking neighbour Burkina Faso!
One of the peaks of my visit was the last Sunday. Together with my Ghanaian host family in beautiful clothes to church. At the and of the service my parents and me were called in front of the church by my Ghanain host father. He told the hundreds of people in church that the contact between him and me started almost 12 years ago in 2000 during an exchange programma I participated in, and that I keep going back to Ghana. The whole church applauded, it was amazing that my parents also came!
In the afternoon my mother prepared about 80 Dutch pancakes for the children in the Next Generation Home! But they didn't eat them immediatly. They first gave us a dance performance. That was amazing! And I realised that I saw part of the children arriving at the project in 2007 (Next Generation Home street children project), and that part of them was dancing in front of me: they are going to school, they are healthy, smiling, and they have a save future coming! This was not just a dance, they studied a choreo on modern music, traditional music and the populair AZONTO! And in the end aunty Jolien had to show how she could dance...
After alle the dancing all the children enjoyed the pancakes, most of them never tasted pancakes before!
And then farewell time. My last time on my bicycle, last time at YHFG, last time at the market on the motobike with Adeline, last time rice balls with groundnutsoup, last time bucket shower, and the last time under my mosquito net with my three roommates Mummy, Ruth and Johnny... I will miss you all!
I would like to thank everybody who helped me in anyway with this research so far. I am really very grateful!
And now all my energy needs to go to the analysis of my results and the next articles.
And.... one day... I'll be back!
--Scroll down for ENGLISH-- --Scroll down for ENGLISH--
Hallo allemaal!
Inmiddels ben ik een kleine week terug uit Ghana. Het was een kort en druk bezoek, vandaar dat ik niet eerder een verslag heb geplaatst.
Het was een bijzonder bezoek omdat ik wist dat het voorlopig de laatste keer zou zijn, maar vooral ook omdat mijn ouders er waren. Sinds het jaar 2000 kom ik thuis met verhalen over Ghana, Bolgatanga en mijn Ghanese gastfamilie. En nu hebben ze het met eigen ogen kunnen zien en meemaken!
Maar eerst over mijn onderzoek. Tijdens dit bezoek wilde ik een aantal zaken regelen rondom de vragenlijsten die worden afgenomen op een aantal scholen in Bolgatanga. Zowel voor als na de seksuele voorlichtingslessen die de Youth Harvest Foundation Ghana geeft krijgen leerlingen mijn vragenlijst. Ik analyseer de antwoorden vooraf om een beeld te krijgen van het begin niveau, en vergelijk het met de antwoorden achteraf om het effect van de lessen op de antwoorden te kunnen meten. Inmiddels heb ik 141 vragenlijsten mee kunnen nemen, dus het begin is er! In september beginnen er weer nieuwe klassen met de voorlichtinglessen en zij krijgen ook weer de vragenlijsten. De coordinatie is niet eenvoudig, en heb ik uitgebreid besproken met de youth center coordinator van YHFG. Ik hoop dus in de komende maanden nog een paar honderd vragenlijsten te krijgen voor mijn onderzoek.
Verder ben ik met Samira (mijn Ghanese contactpersoon uit Gambibgo)meegeweest naar een school waar zij nu in opdracht van de YHFG seksuele voorlichting geeft. Goed om dit weer mee te maken, en te horen welke vragen jongeren hebben. Maar ook om te ervaren hoe lastig het soms is om de aandacht van de jongeren vast te houden. De les begon om 15:30 uur, en de jongeren waren best moe want ze hadden er al een hele schooldag op zitten. Er liepen steeds jongeren in en uit omdat ze eigenlijk ook verwacht werden op een plotseling georganiseerde andere bijeenkomst van de school, vervolgens moesten ze hun avond eten ergens gaan halen, en een deel wilde snel gaan leren omdat ze bijna examen hadden... Iedere keer als Samira vroeg of de leerlingen echt nog geinteresseerd waren en of ze moest doorgaan, reageerden de jongeren positief, ze wilden deze lessen echt graag! Alleen ze hadden steeds ook andere verplichtingen waar ze niet onderuit konden.
Staat genoteerd als discussiepunt voor mijn vragenlijsten.... Want als je alle lessen aanwezig was, en je scoort laag aan het eind, kan het natuurlijk zijn dat je tijdens de lessen heen en weer aan het lopen was, eten moest halen o.i.d. waardoor je de lesstof niet eigen gemaakt hebt.
Een bezoek aan Gambibgo op het echte platteland mocht natuurlijk ook niet ontbreken deze laatste keer! Samen met mijn ouders ben ik daar heen gegaan, en we werden zeer gastvrij onthaald door de chief en zijn familie. We zijn naar het stuwmeer gelopen; de trots van de gemeenschap. En vervolgens naar de school, want daar ging het gebeuren: mijn ouders zouden allebei twee keer een half uur les geven op de Junior High School. De vorige keer toen ik op de school seksuele voorlichting heb gegeven vroegen ze of ze niet vaker buitenlandse leraren te gast konden hebben. Dus hier waren ze, mijn vader een lesje geschiedenis en mijn moeder een lesje Frans. Het duurde even voordat de juiste Ghanese leraar wist wat er stond te gebeuren, maar toen duidelijk was wat er ging gebeuren stormden de leerlingen de lokalen in. De leerlingen luisterden aandachtig en deden enthousiast mee met vragen over Afrikaanse landen en Europa, en ze hielden zelfs korte gesprekjes in het Frans (Bonjour, Bonjour, Ca va? Ca va bien. Au revoir). Want je zou zomaar iemand uit Franstalig buurland Burkina Faso tegen kunnen komen!
Een van de hoogtepunten was de laatste zondag. Samen met mijn Ghanese gastfamilie in mooie kleren naar de kerk. Aan het eind van de dienst werd ik samen met mijn ouders door mijn Ghanese gastvader voor in de kerk werd geroepen. Hij vertelde aan de honderden mensen die in de kerk zaten dat het contact bijna 12 jaar geleden in 2000 was ontstaan tijdens het uitwisselingsprogramma waar ik aan deelnam, en dat ik steeds terug kom. De hele kerk klappen, want ze vonden het helemaal fantastisch dat mijn ouders er nu ook waren!
Na de kerk heeft mijn moeder ruim 80 Nederlandse pannekoeken staan bakken voor alle kinderen in het Next Generation Home! Maar die gingen ze niet zomaar opeten, eerst zouden de kinderen ons een dansoptreden geven. Dat was geweldig! En ik realiseerde me dat ik sinds 2007 kinderen heb zien binnenkomen bij het Next Generation Home (straatkinderenproject), en dat een deel van hen nu voor me stond: naar schoolgaand, gezond, stralend en dansend met een veilige toekomst voor zich! En er werd niet zomaar gedanst, er was een choreografie bedacht op moderne muziek, traditionale muziek en natuurlijk het populaire AZONTO! En aan het eind mocht aunty Jolien ook even laten zien wat ze er van kon....
Na alle dansinspanningen genoten de kinderen van de pannekoeken, iets wat de meesten nog nooit hadden gegeten!
En toen kwam het afscheid, de laatste keer op fiets, de laatste keer bij de YHFG, de laatste keer bij Adeline achterop de motor over de markt, de laatste keer rijstballen met pindasoep, de laatste keer douchen met een emmer (dat had het waterleidingbedrijf niet hoeven doen hoor, het water mijn laatste twee dagen afsluiten...), en de laatste keer onder mijn muskietennet in de kamer met mijn drie roommates Mummy, Ruth en Johnny... I will miss you all!
Ik wil iedereen bedanken die mij in Ghana heeft geholpen met mijn onderzoek! Ik ben hen heel erg dankbaar!
Vanaf nu vol gas op de analyse van mijn resultaten en de volgende artikelen!
En.... one day... I'll be back!
--ENGLISH-- --ENGLISH-- --ENGLISH-- --ENGLISH-- --ENGLISH--
Hi everybody!
I'm in The Netherlands again for almost one week now. It was a short and busy visit, that's why I could not publish my weblog earlier.
This visit was special, because I knew this would be my last visit for a long time, but also because of my parents who came to Ghana. Since the year 2000 I come home with stories about Ghana, Bolgatanga and my Ghanaian hostfamily. And now they have seen and experience everything by themself!
But first about my research. During this visit I had to take care of the coordination of the questionnaires that will be carried out at schools in Bolgatanga. Before and after the sex education lessons the Youth Harvest Foundation Ghana gives the students the questionnaire. I analyze the answers before they get the education to measure their beginning level, and I compare it with the answers after following the education to measure the effect of the education. I have now 141 questionnaires, so that's a goo dstart! In September new classes start with the education, and they will also fill n the questionnaires. The coordination is not easy, and I the youth center coordinator of YHFG and I spoke about it into detail now. So I hope to get a couple of hundred questionnaires for my research.
Next to that, I joined Samira (Ghanaian contact person from Gambibgo) to the school where she carries out sex education for the YHFG. Good for me to experience this again, and to hear the youth's questions. But also to experience how difficult it is to have the youth's attention. he les started 3:30pm, and they were quite tired of the whole school day. Youth walked in and out because they were also expected at a different school meeting, they had to go to collect their food, and part f them wanted to leave to study for their exams.... Every time Samira asked them if they were interested and if she had to continue the youth reacted positive, they wanted these lessons! Only they had also other duties they could not refuse.
This is noted as a discussion point for my questionnaires.... Because if you are present all the lessons, and your results are low at the end, it is possivble you were walking in and out during the lessons, or collecting your food, as a reason for the low results.
A visit to the rural area of Gambibgo had to be included this last visit! Together with my parents we went to Gambibgo, and the chief and his family received us with great hospitality again. We walked to the dam; the pride of the community. And we went to the school, because there it was going to happen: my parents were going to teach at the Junior High School, two times half an hour. During my last visit I educated sexual and reproductive health, and they asked me then if they could have more foreign teacher. And here they were, my father a lesson history and my mother a lesson French. It took some time before the Ghanaian teacher knew what was going to happen, but when it became cleard the children ran into the classroom. They listened carefully and participated with excitement in questions about African countries and Europe, and they did short conversations in French (Bonjour, Bonjour, Ca va? Ca va bien. Au revoir). Because in theory it is possible to meet somebody from French speeking neighbour Burkina Faso!
One of the peaks of my visit was the last Sunday. Together with my Ghanaian host family in beautiful clothes to church. At the and of the service my parents and me were called in front of the church by my Ghanain host father. He told the hundreds of people in church that the contact between him and me started almost 12 years ago in 2000 during an exchange programma I participated in, and that I keep going back to Ghana. The whole church applauded, it was amazing that my parents also came!
In the afternoon my mother prepared about 80 Dutch pancakes for the children in the Next Generation Home! But they didn't eat them immediatly. They first gave us a dance performance. That was amazing! And I realised that I saw part of the children arriving at the project in 2007 (Next Generation Home street children project), and that part of them was dancing in front of me: they are going to school, they are healthy, smiling, and they have a save future coming! This was not just a dance, they studied a choreo on modern music, traditional music and the populair AZONTO! And in the end aunty Jolien had to show how she could dance...
After alle the dancing all the children enjoyed the pancakes, most of them never tasted pancakes before!
And then farewell time. My last time on my bicycle, last time at YHFG, last time at the market on the motobike with Adeline, last time rice balls with groundnutsoup, last time bucket shower, and the last time under my mosquito net with my three roommates Mummy, Ruth and Johnny... I will miss you all!
I would like to thank everybody who helped me in anyway with this research so far. I am really very grateful!
And now all my energy needs to go to the analysis of my results and the next articles.
And.... one day... I'll be back!
-
31 Juli 2012 - 17:52
Lieneke:
Hi Jolien, wat een ontroerende reis moet dit geweest zijn voor jou, je ouders en Adeline en co. Ben onder de indruk, ook van de danspasjes :-) . spreek je gauw en goed gedaan!! liefs Lien -
01 Augustus 2012 - 14:20
Berno:
Ha Jolien, wat een leuk en ontroerend reisverslag. Moet bijzonder zijn om daar samen met je ouders zijn. En de workshop Afrikaanse dans staat voor de volgende keer al op de agenda van de kenniskringbijeenkomst. Groet Berno
-
10 Augustus 2012 - 10:30
Rosan:
Wat leuk om dit verslag te lezen!! Het is een bijzondere reis die jullie hebben gemaakt! liefs, Rosan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
